متن نوحه دل خون تر از ابر و طوفان حاج محمود کریمی
متن کامل اشعار نوحه دل خون تر از ابر و طوفان غمگین تر از باد و باران حاج محمود کریمی
دل خون تر از ابر و طوفان؛ غمگین تر از باد و باران!
مانده به راه برادر؛ تنهاترین چشم گریان…
من زینبم زینبم من؛ از غصه جان بر لبم من!
آهش که بر سینه مانده؛ جانش که بر لب رسیده…
نقش دلش شد عزای؛ یک بانوی قد خمیده
رفتی ندیدی که زینب؛ در کوچه ها در به در شد!
در موج نامحرمان بود؛ با قاتلت همسفر شد…
من زینبم زینبم من؛ از غصه جان بر لبم من…
یادم نرفته نوایت؛ دل از من و نیزه ها برد!
افتاد در پیش طفلت؛ سنگی که کنج لبت خورد
یادم نرفته نوایت؛ دل از من و نیزه ها برد…
افتاد در پیش طفلت؛ سنگی که کنج لبت خورد!
آه ای سفر کرده بازا؛ بازا و بنگر دوباره…
این مرگ تدریجی من؛ جان دادن بی شماره…
یادم نرفته که عباس؛ در اضطرابم نیامد!
من ماندم و ناقه غم؛ اما رکابم نیامد!
نظرات (۰)
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است